maandag 1 maart 2010

Ik heb besloten te gaan schrijven. Ik weet dat het onbeleefd is om met 'ik' te beginnen, maar dan weten jullie dat mijn verhalen in de ik-vorm geschreven zullen worden. Gewoon, ter verduidelijking.
Schrijven doe ik al heel lang, maar zeven minuten geleden lag ik in bad, en dacht ik: ik ga schrijven. Dagelijks, over wat ik meemaak en wat ik denk. Klinkt niet zo origineel, maar in tegenstelling tot andere bloggers, heb ik een einddoel. Je zult er later nog wel achterkomen wat voor één.

Dingen die me vandaag zijn opgevallen:
- vanuit de verte lijken de aders in mijn voet een blauw hartje te vormen.
- als je badzout gebruikt, moet je er ontzettend veel ingooien. Doe je er weinig in (wat als Nederland niet zo gek is), dan ruikt het bad wel naar bubblegum, maar is er geen schuim te bekennen.
- eigenlijk haat ik in bad gaan heel erg, ook al doe ik het bijna elke dag. (Het zit zo: in bad wil ik altijd gloeiend heet water, maar het nadeel daaraan is dat je het zo snel merkt als het koud wordt. Van koud water krijg ik het zelf ook koud, maar als ik eraan denk hoe koud het zal zijn als ik het bad uitga, blijf ik liever liggen, met als resultaat dat ik het zo koud krijg, dat ik er net zo goed wel uit had kunnen gaan. Zo blijft er een vicieuze cirkel waarin ik het sowieso koud zal hebben.)
- ik krijg kippenvel als mijn telefoon afgaat (zal wel te maken hebben met mijn lichte zelf-aangepraatte telefoonangst).

Buiten piano spelen en plagiaat plegend schilderen om heb ik vandaag weinig gedaan. Nadat ik gisteravond besloten had niet naar college te gaan vanwege het rotweer, kon de zon me deze ochtend niet overtuigen, dus ben ik thuis gebleven. Het idee om naar Amsterdam te gaan heeft nog even door mijn hoofd gespookt, maar Ned's Survivalgids (lievelingsprogramma nummer 1) zorgde ervoor dat ik in bed bleef liggen (hulde aan de televisie naast het bed).

Zo ga ik dus schrijven. Hopelijk elke dag, anders toch wel minstens twee keer per week. Leuk voor later, kuch cliché kuch.